بررسی رابطه شادکامی و خوشبینی

بخشی از مطلب
در جنگ جهانی دوم، روان شناسی به یک علم مداوای بیماران تبدیل شده است. خوش‌بینی یکی از خصوصیات مثبت انسان است که طی دو دهه گذشته، توجه ویژه‌ای را در روانشناسی و علوم اجتماعی به خود جلب کرده است. خوش‌بینی به جهت گزینی اشاره دارد که در آن معمولاً پیامدهای مثبت مورد انتظارند و این پیامدها به عنوان عوامل ثابت، کلی و درونی در نظر گرفته می شوند. پیترسون  (2000) 
خوش‌بینی و به طور کلی، باورهای مثبت بر بیماری و سلامت روانی و جسمانی انسان تاثیر زیادی می‌گذارند. تایلر، کمنی، رید، باوری و گروئنوالد  (2000)
در این زمینه بیان می‌کنند که اگر ادراکات عادی انسان با یک مفهوم مثبت از خود و از کنترل شخصی و یک دیدگاه خوشبینانه، حتی کاذب در مورد آینده همراه شود، نه تنها در اداره جزر و مد زندگی روزانه بلکه در کنار آمدن با حوادث بسیار استرس او تهدیدزای زندگی، به افراد کمک می‌کند. طی بررسی‌های دیگر خوشبینی در بین زنان بالاتر از مردان گزارش شده است و خوشبینی افراد جوانتر بیشتر از افراد پیر است همچنین سلامت روان ابراد جوانتر بیشتر از افراد پیر است.
 
شادکامی happiness
روان شناسیب مثبت نگر به عنوان رویکرد تازه‌ای در روان شناسی، بر فهم و تشریح شادکامی و احساس ذهنی همزیستی و همچنین پیش‌بینی دقق عوامل که بر آنها موثرند، تمرکز دارد. این رویکرد از منظری مثبت گرایانه با ارتقای احساس ذهنی همزیستی و شادکامی در عوض درمان نواقص و اختلالات سروکار دارد. بنابراین، روان‌شناسی مثبت نگر تکمیل کنندة روان شناسی بالینی سنتی است. فهم، درک و شفاف سازی شادکامی و احساس ذهنی بهزیستی، موضوع محوری روان شناسثی مثبت نگر هست. (سلیگمن، 2005) 
شادکامی ذهنی عبارتست از «ارزیابی‌های شناختی و هیجانی فرد از زندگی‌اش». این ارزیابی از سویی واکنش‌های هیجانی به حوادث و در سویی دیگر قضاوت‌های شناختی 5 درصد رضایت و به سرانجام رساندن وظیفه را در بر می‌گیرد. بنابراین، شادکامی ذهنی مفهوم وسیعی است که تجربه هیجانهای مطلوب، سطوح پائین هیجان‌های منفی و رضایت بالا از زندگی را در بر می‌گیرد. شادکامی ذهنی، ادراکات و ارزیابی‌های افراد از زندگی‌شان در ابعاد هیجانی، عملکردهای روان شناختی و اجتماعی، منعکس می‌شود. جزء هیجانی شادکامی ذهنی شامل دو مولفه شادکمی 6 و رضایت از زندگی 7 است. در پژوهش حاضر نیز به این بخش از شادمانی ذهنی پرداخته شده است. (کار، 2003) 
شادکامی چندین جزء اساسی را در بر می‌گیرد؛ جزء هیجانی که فرد شادکام از نظر خلقی، شاد و خوشحال است. جزء اجتماعی که فرد شادکام از روابط اجتماعی خوبی با دیگران برخوردار است و می تواند از آنها حساسیت اجتماعی دریافت کند و سرانجام جزء شناختی، که باعث می‌شود فرد شادکام اطلاعات را به روش خاصی پردازش کرده، مورد تغییر و تفسیر قرار دهد که در نهایت، باعث احساس شادی و خوش‌بینی در وی می‌گردد. از این رو، در شادکامی، ارزشیابی افراد از خود و زندگی‌شان می‌تواند، جنبه‌های شناختی، مثل قضاوت در مورد خشنودی از زندگی و یا جنبه‌های هیجانی از جمله خلق یا عواطف، در واکنش به رویدادهای زندگی را در بر می‌گیرد. (والویس و همکارانٰ 2004) 
احساس شادکامی عبارت است از مقدار ارزش مثبتی که یک فرد برای خود قائل است و همچنین متغیری چند جزئی است که عبارت از خشنودی از زندگی، خلق و هیجانات مثبت و خوشایند و نبود خلق منفی و شادکامی هدف مشترک انسانها است که همه برای رسیدن به آن در تلاش هستند.
شاد بودن آرزوی قلبی بسیاری از افراد بشر است یکی از موضوعاتی که به تازگی مورد توجه روان شناسان قرار گرفته است «دانش شاد بودن» روان شناسان امروزه  به سلامت روانی و شادکامی اهمیت فراوان می‌دهند.
سلیگمن (2003)  پیش‌بینی کرده تا سال 2015 از هر دو نفر انسان ساکن کره زمین یک نفر دچار افسردگی باشد به همین دلیل امروزه مطالعات مربوط به شادمانی و عوامل مرتبط با آن از جمله مهمترین اولویت‌های روان قرار گرفته است. شادی عامل بسیار مهمی در زندگی است که از آن طریق، فرد همیشه دارای یک حس خوب درباره ی زندگی خود و دیگران است و فرد احساس نومیدی را از خود دور می‌کند و ضعف‌های خود را می‌پذیرد (بیل، آرکایل، 1975).  شادی در افراد با کارایی بیشتر، امید، قدرت تفکر بیشتر، موقعیت تحصیلی و کیفیت زندگی همراه بوده است و برعکس افسردگی از قدرت استدلال و کارایی می‌کاهد. (ویلیام، گرتمام، 2001) 
و......
 
 
فهرست مطالب
 
فصل اول: کلیات پژوهش (تحقیق)
ـ مقدمه 
ـ بیان مسئله
ـ اهمیت و ضرورت پژوهش
ـ اهداف پژوهش:
اهداف کلی 
اهداف اختصاصی
ـ فرضیه‌های پژوهش
ـ تعاریف مفهومی و عملیاتی متغیرهای پژوهش
فصل دوم: ادبیات و پیشینه پژوهش
الف) پیشینة نظری پژوهش
ب) پیشینة علمی پژوهش
فصل سوم: روش شناسی پژوهش
ـ جامعه آماری
ـ نمونه آماری و روش نمونه‌گیری
ـ ابزارهای اندازه‌گیری
ـ اعتبار و روایی آزمون‌های پژوهش
ـ روش تحقیق
ـ روش تجزیه و تحلیل داده‌ها