رابطه بین توجیه روابط فرا زناشویی و سبک های عشق ورزی در زنان متأهل شهراصفهان

رابطه بین توجیه روابط فرا زناشویی و سبک های عشق ورزی در زنان متأهل شهراصفهان
 
بخشی از مطلب
 
روابط فرازناشویی یکی از مهم ترین تهدیدها برای ثبات روابط زناشویی و ازعمده ترین دلایل طلاق درفرهنگ های مختلف است  (باس،1997). خیانت زناشویی یکی ازموضوعاتی است که زوج درمانگران به طور مرتب درکاربالینی خود با آن مواجه هستند (ویسمن  وهمکاران،1997) .خیانت زناشویی به هرگونه رابطه (جنسی یا عاطفی ) خارج از چارچوب رابطه متعهدانه بین زوج اطلاق می گردد که تأثیر شدیدی بر عملکرد و ثبات رابطه زناشویی دارد (دریگوتاس  وهمکاران،1997). واکنش های عاطفی مختلف مانند افسردگی ،خشم ،سرافکندگی و پریشانی در بسیاری از افراد مراجعه کننده به مراکزروان درمانی ومشاوره، درنتیجه افشای خیانت همسر بوده است (کانو و اولیری ،2000). با وقوع یا افشای خیانت ،بهزیستی فیزیکی ،روانشناختی و عاطفی هردو شریک تهدید می شود وخشونت ، قتل وخودکشی دراین موارد گزارش شده است .(سافستروم و جنتیلیا ،1999) . 
درپژوهش های انجام گرفته به منظور پیش بینی متغیرهای مرتبط با احتمال درگیر شدن افراد در روابط فرازناشویی ، سازه عشق  درقالب انواع عشق ، سبک های عشق ورزی و طرحواره عشق  مورد توجه قرارگرفته است .تفاوت در رویکرد افراد به عشق، به واسطه تأثیر گذاری بر انواع خاص رفتارهای جنسی (مانند شریکان متعدد) و باورها ونگرش های آن ها درباره عشق و رابطه متعهدانه ، با احتمال درگیر شدن در رفتارهای عهدشکنانه مرتبط است (فریکر ،2006).  رابطه بین خیانت زناشویی و متغیرهای شخصیتی ، دراصل به نظریه دلبستگی و سبک شناسی عشق برمی گردد که به ویژه با مفاهیم اعتماد و قابلیت اعتبار یک رابطه سروکاردارند. اگرچه دراین که سبک های عشق ورزی به عنوان یک ویژگی شخصیتی ثابت درنظر گرفته شوند یا متغیر (برحسب مراحل رشدی یا وضعیت ارتباطی) ، هنوز توافق کاملی وجود ندارد، لیکن ماهیت انعطاف پذیرتر سبک های عشق ورزی نسبت به سبک های دلبستگی ،در بخشی ازتوصیفات لی (1998 ) مد نظر قرارگرفته است.
 لی (1973؛به نقل از لی،1998) مدل شش سبکی عشق ورزی را درقالب سه سبک اولیه ( اروس  یا عشق مشفقانه / رومانتیک، لودوس  یا عشق بازیگرانه، و استورگ  یا عشق دوستانه ) و سه سبک عشق ورزی ثانویه که ترکیب هایی از دو سبک اولیه  با هم هستند ( پراگما  یا عشق واقع گرایانه ،مانیا  یا عشق شهوانی، آگاپ  یا عشق نوع دوستانه/ فداکارانه ) پیشنهاد نمود .سبک های عشق ورزی اشاره به این دارد که چگونه افراد ، عشق را تعریف ویا عشق ورزی می کنند  (هندریک  و هندریک ،1986) . درعشق رومانتیک ، کشش هیجانی وفیزیکی شدیدی به دیگری وجود دارد (لی،1998). فرد دارای این سبک عشق ورزی ، نگاهی شهوانی و آتشین مزاج  به عشق دارد و مایل به افشاگری ازجانب خود وطرف مقابل است که ایجاد رابطه ی متعهدانه و بدون نیاز به جستجوی شور وهیجان ازجای دیگر را تسهیل می نماید (هندریک و هندریک،1987) .درمقابل ، درسبک بازیگرانه ، رفتار تابع نقش ها است و از معشوق انتظار می رود نقش نسبت داده شده را درک و ایفا نماید .دراین حالت،تعهد خالص و حقیقی به محبوب وجود ندارد و عشق بدون اضطراب و به حالتی سرگرم کننده تجربه می شود . خودافشایی کم و نیاز فراوان به هیجان ازدیگر مشخصه های این سبک است (هندریک وهندریک،1987).این افراد ورود خود به روابط عاشقانه را با دقت کنترل می کنند و اغلب در روابط چندگانه درگیر بوده و روابطشان عمرکوتاهی دارد (لی ،1998).
 درسبک عشق ورزی دوستانه، شدت تمایلات کمتری وجود دارد، ولی به لحاظ سطح عاطفه و تعهد بسیار عمیق است  . از مشخصه های این سبک ، ایجاد اعتماد به مرور زمان،رابطه دوستانه بلندمدت و عدم تأکید بر " عاشق بودن" است.افرادی که این سبک را دارند معمولا عاطفه و شفقت نسبت به دیگران را به طریق آهسته و....